Dag twee vertrokken we dan naar Argentinië om de andere kant van de watervallen te zien. Wat een rit... Eerst moet je de bus nemen, ongeveer twintig minuten, tot aan de grens. Dan moet je uitstappen, een stempel laten zetten in je paspoort, en wachten op een volgende bus van DEZELFDE maatschappij (indien je niet meer wil betalen- je kan een andere bus nemen maar dan moet je opnieuw volle pot betalen). Dan komt eindelijk die bus, die maar een stukje rijdt naar een plek waar enkele toeristenbureaus zitten die 'speciale bussen' hebben richting de watervallen. Uiteindelijk kom je dan eindelijk aan, na toch wel voldoende geld te hebben betaald en tijd te hebben verloren. Maar het was de hele reis natuurlijk volledig waard!
pesos & stempel |
Er valt niet véél meer te vertellen over deze watervallen- aangezien het ook gewoon kei indrukwekkende watervallen zijn. Deze tocht duurde wél vijf uur (op het gemak) en dit was eigenlijk een heel uitgebouwd 'park' om te wandelen, picknicken, boek te lezen, ...
De kant van Brazilië leek op de een of andere vreemde manier ook vele toeristischer en drukker. Ik persoonlijk vond de Argentijnse kant echt wel de beste- alleen al maar omdat het er veel rustiger leek, het meer leek dan watervallen alleen omdat je met een treintje door prachtige natuur kon gaan, hele wandelingen doen waardoor je de watervallen van echt elke kant kon bekijken, etc!
Toerist langs ons: 'Now THIS is a waterfall'
voor de Robbekes: vrede op aarde en troetelland !! |
moe van het poseren |
On to the next one: Brasilia!
XXX
Laure
Geen opmerkingen:
Een reactie posten