POÇO SALGADO II

Bom dia!!

Goed nieuws: de kans zit er vanaf nu in dat ik iets meer op internet ga kunnen, misschien uiteindelijk zelfs eens kunnen skypen J ! Eke dag is hier wel anders. Eerlijk gezegd duren dagen hier ook gewoonweg superlang (6u-22u) zodat er tijd genoeg is voor wat frustraties/dipje/verbazing/vreugde. Jawel, mijn eerste kleine dipje, toch wel een beetje omdat ik het gevoel had dat ik niet genoeg taken tegenkwam om als volwaardige stage te beschouwen; en om volwaardig mijn tijd mee vol te krijgen. Ook Gert had het hier moeilijk mee: werk biedt zich hier niet zomaar aan, je moet het werkelijk zien, horen (zeer moeilijk als je niet goed Portugees kent) en herkennen.

Maar opeens (elke dag wel een verrassing hier) bots ik dan weer op iets dat alle frustraties van daarvoor opheft. Eerst had ik enkel het jobke om mee Engelse les te geven in het schooltje van Poço Salgado (twee middagen op een week) en scouts (één voormiddag). Tijdens éen van de avondwandelingen naar iemand zijn thuis- om hier wat te babbelen en uiteraard telenovela’s te kijken- kwamen we langs het schooltje en er brandde nog licht. Ik dacht dat iemand het gewoonweg had aangelaten, dus wilde het gaan doven toen opeens BAM ik binnen kwam in een kamer met toch wel een aantal jongeren die bezig waren met een .. BAM... project (buitenschools)! Er was ook een begeleider bij die in de buurt woonde en al de aanwezige jongeren (zeer) goed kent. Hier werd gepraat over identiteit, de toekomst, seksualiteit, het verleden, etc. Hoewel ze allemaal te verlegen waren om veel te zeggen, waren ze toch voltallig aanwezig. Ik vroeg dan ook of ik kon meehelpen met de begeleiding en meehelpen om projecten te organiseren, en dat vond hij volledig oké! Fieuw, dan toch al een werkje meer. (drie avonden in de week).

De ochtend erop ging ik met de bus naar Santana om wat te internetten en actualiteit online op te zoeken voor een opdracht van Globalisering. Maar ik passeerde langs een school en besloot impulsief hier ook even binnen te stappen. Hupla! Ik werd direct aangenomen om mee Engelse les te geven! (twee voormiddag in de week). Dit is echt volledig anders in België. Ze vroegen mij om iets te zeggen in het Engels en merkten direct dat dit oké genoeg was voor hen. In België zou hier een cv aan vasthangen, een introductiegesprek voor stage en wachttijd of je dan wel die stage zou krijgen. Hier weet je het na één minuut! Super! De school heet Nazaré, in het hartje van Santana, en kent veertig leerkrachten waarvan drie leerkrachten die Engelse les geven. Weg dipje, ik voelde me direct al veel nuttiger!

Diezelfde middag besloot ik wat les mee te volgen in Poço Salgado en -alweer een verrassing- zo bleek dat ze eigenlijk helemaal geen Engelse cursus hadden. De professora was hier ook totaal niet voor opgeleid, maar had zichzelf een beetje Engels bijgeleerd ‘via de computer’. Dit merk je dan ook heel snel: als je een beetje Engels begint te praten, bekijken ze je heel vreemd. De Engelse lessen in Salgado zijn, sinds ik er van op de hoogte ben, nog niet kunnen doorgaan vanwege ziekte van de leerkracht en een staking, dus ik heb nog niet kunnen zien hoe zij dit dan wel aanpakt met zo weinig kennis. Anderzijds is het zeker wel chapeau dat zij die taak op haar wil nemen. Ik kan ook wel echt begrijpen dat dit een vreemde taal is voor hen. Alle Engelse liedjes worden hier gedubt. In de bus naar Santana heeft onze buschauffeur zijn eigen CD telkens loeihard opstaan. Dan denk je eindelijk, als je een liedje hoort (zelf Beyonce!!) dat je er één kent, maar dan telkens opnieuw is het ofwel Portugees vertaald ofwel gemaakt met zulk een melodie dat je er op kunt samba dansen, toegegeven: vaak veel vrolijker dan de Engelse versie.

Anyways: niets klinkt beter in de oren van een stagiair als ‘we hebben geen Engelse cursus’. Hossa, nog een werkje erbij. En dat is nog niet alles! Opeens blijkt dat zij dan toch wel een beetje aan projecten doen op school. Nu zouden ze bezig zijn met twee thema’s: Afrika (bv Afrikaanse cultuur in Brazilië)  en bullying (pesten). Bij deze projecten was ik ook meer als welkom, hoewel het heel onduidelijk was wanneer deze doorgingen. De school in Salgado (dorpje)  is duidelijk minder georganiseerd als de school in Santana (‘stadje’).

Zalige week, en een zalige toekomstige planning:
(check mij maar gestructureerd zijn....)

Maandag

                -Amanha: helpen met het huishouden/ meegaan met ‘de mannen’ op het veld!
                -Tarde: “ “
                -Noite: Project Salgado (buitenschools)

Dinsdag

-          Amanha: werken voor school/engelse les/scouts

-          Tarde: Vergadering mbt projecten in Santana OF meevolgen/begeleiden project Salgado. (wekelijkse afwisseling?)

-          Noite: Project Salgado (buitenschools)

Woensdag

-          Amanha: Engelse les (Santana)

-          Tarde: voorbereiding Engelse les Salgado

-          Noite : hangen bij de vrouwen

Donderdag

-Amanha: Engelse les Santana

-Tarde: Engelse les Salgado

-Noite: Project Salgado (buitenschools) / mis

Vrijdag

-Amanha: Voorbereiden scouts

-Tarde: Engelse les Salgado

-Noite: Hangen/ Voorbereiden scouts

Zaterdag

-Amanha: werken met de mannen/huishouden

-Tarde: “

-Noite: hangen

Zondag

-Amanha: scouts!

-Tarde: chillen

-Noite: hangen + mis

Hiernaast nog goed nieuws: maken, die kalender om af te tellen want we weten dan eindelijk onze terugkomdatum: 30 april !
Ook heb ik ondertussen al een tweede huwelijksaanzoek gehad, haha! Zeer origineel ook: ‘Eu sou brasileiro, você é belgica – nós somos uma perfect match’ ‘zei hij dan super enthousiast en ingeoefend in de bus naar Santana om zes uur ’s ochtends, voordat hij op zijn knieën viel! Het was natuurlijk eerder om te lachen- hoewel zijn vrienden zeiden dat hij voor de vertaling van perfect match speciaal naar een internetcafé was gegaan.

Ook: passievruchten zijn hier GIGANTISCH! H-e-a-v-e-n hoor. Ook super lekker hier: bananen, mango’s, watermeloen, druiven, paprika en hou je vast: koffie (!!).

Even ook een kleine advertentie: iemand die dit leest en die ervaring heeft (of iemand kent met ervaring) met het geven van seksuele opvoeding, of hier gewoonweg keiveel van afweet, een cursus/ppt van tegenkomt online,...  mag mij altijd mailen met wat informatie of evt methodieken! Doelgroep: jongens en meisjes van 12-16.
Ook engelse basis cursussen zijn welkom.

En dan nog de levenwijsheid van de week: 

if you’re not busy being born, you’re busy dyin’. –BOB DYLAN

Tchau tchau,

Laure